EUROPA BEZ FIKCJI - WYKŁAD KRZYSZTOFA ZANUSSIEGO I POKAZ FILMU OBURZENI

Reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim (1955-59) i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1959-62). Działał w amatorskim ruchu filmowym, realizując 11 filmów, 9 spośród nich uzyskało różne nagrody. Od 1980 jest kierownikiem artystycznym zespołu, a następnie dyrektorem Studia Filmowego "Tor". W latach 1971-83 wiceprezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w 1975-77 przewodniczący Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Od 1987 członek Komitetu Kinematografii. Wykładał na wielu uczelniach filmowych, m. in . w PWSTiF w Łodzi, National Film School w Wielkiej Brytanii. Jest także reżyserem teatralnym. Reżyseruje m. in. w teatrach w Mediolanie, Palermo, Bonn, Krakowie, Bremie, Bazylei. Wśród wielu prestiżowych nagród i odznaczeń ma Nagrodę "David di Donatello", Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Chevalier dans l\\'ordre des Arts et des Lettres (Francja). Autor książek "O montażu w filmie amatorskim" (1968), "Rozmowy o filmie amatorskim" (1978). W 1990 został wybrany Prezydentem Europejskiej Federacji Realizatorów Audiowizualnych (FERA). Konsultant Papieskiej Rady do Spraw Kultury w Watykanie, b. wiceprzewodniczący Rady Programowej Telewizji Polskiej, b. prezydent Stowarzyszenia EUROVISIONI. Członek Europejskiej Akademii Filmowej, od roku 2011 członek zarządu Akademii.[www.filmpolski.pl]

Betty, młoda dziewczyna z Afryki, zostaje wyrzucona u wybrzeży Grecji z łodzi nielegalnych emigrantów. Tak rozpoczyna się jej podróż przez kolejne kraje Europy. Po krótkim pobycie w Paryżu, dziewczyna dostaje się do Hiszpanii, gdzie trafia w sam środek Ruchu Oburzonych i przyłącza się do manifestujących n ulicach Madrytu ludzi. „Oburzeni” – najnowszy film Tony\\'ego Gatlifa, twórcy kultowych „Exils”, „Gadjo dilo” i „Vengo”, tym razem zabiera widzów w podróż po zrewoltowanej Europie.

Film „Oburzeni” powstał w oparciu o 13-stronicowy esej „Czas oburzenia!” Stéphane’a Hessela – 93-letniego weterana ruchu oporu we Francji, dyplomaty i duchowego ojca Oburzonych, w którym wzywa on czytelników do zakwestionowania aktualnego niesprawiedliwego systemu społecznego. Gatlif, znany z bodaj najpiękniejszych transowych scen we współczesnym kinie, łącząc dokumentalne zdjęcia z fabularnymi scenami, w doskonały sposób pokazuje dzisiejszą zbuntowaną Europę widzianą oczyma nielegalnej imigrantki. Pokazuje znane z medialnych przekazów obrazy Oburzonych w Grecji i Hiszpanii, ale odkrywa jednocześnie drzemiąca w nich wizualną poezję.  W społecznym problemie szuka rytmu, ujmującego detalu, finezji. Dzięki temu tworzy na ekranie obrazy jakby wbrew surowym, krzyczącym zapisom rzeczywistości – na przekór rozgoryczonym hasłom z transparentów, wznoszonych przez Oburzonych. Film „Oburzeni”, pokazywany premierowo na Berlinale 2012, był jednym z najżywiej dyskutowanych tytułów festiwalu.